René Jacobs en de Akademie für Alte Musik hebben het weer gedaan: een nieuwe CD uitgebracht van ‘ouwe muziek’
En ze hebben een wat merkwaardige productie op touw gezet dit keer ‘Rappresentatione di anima et di corpo’ van Emilio de’ Cavalieri. Gaat het hier nou over een opera of over een oratorium? En – als je de ’soort’ gedetermineerd hebt – wás het wel de eerste in zijn soort?
Eerst maar even kort over Cavalieri, telg uit een aristocratisch geslacht uit Rome. Zijn vader was bevriend met Michelangelo, toe maar…. Cavalieri componeerde voor de familie De Medici, in die tijd zo’n beetje de rijkste familie ter wereld (wat wil je ook, bankiers avant la lettre, sommige dingen veranderen niet). Die composities waren er eerder dan die van Monteverdi, dus je kunt beweren dat Cavalieri de eerste opera geschreven heeft, of minstens een vooruitwijzing ernaar.
Laten we het een opera noemen, tenslotte gaat het om drie actes, scènisch en met een gesproken proloog, dus het heeft wel zo’n beetje alles van een opera. En dan trekken we ons niks aan van de autoriteiten die zeggen dat het zonneklaar is dat deze productie vooruitwijst naar oratorium. Ik ben meer van opera dan van oratorium, u?
Het is een merkwaardig fenomeen, deze Rappresentatione. Een en al allegorieën: het Lichaam en de Ziel zijn met elkaar in dispuut, nou eigenlijk in oorlo… Ook Plezier (hoe vertaal je ‘Pleasure’ uit het Engels in dit verband?), Tijd en de Wereld komen aan het woord.
Het lijkt allemaal een beetje stoffig, maar als je hier en daar recensies leest kom je erachter dat Jacobs goed bezig is geweest. Fris, sprankelend, een eye-opener… zijn zo maar wat termen die je terugvindt als je de recensies leest.
In het filmpje een stukje uit een wel zeer intrigerende uitvoering van deze opera in de Berlijnse Staatsoper. Ineens is het meer van deze tijd, een beetje een Carnivale-achtige uitvoering…