Nabucco

Mooie voorstelling bijgewoond met Musico. Nabucco in het Aalto-Musiktheater in Essen. Daar kun je mooi in een paar uurtjes naar toe toeren op een zondag, er lekker wat eten, om half vijf naar de opera en om zeven uur sta je weer buiten. Kun je op je gemak naar huis en lig je nog op tijd in je bedje… Heerlijk die opera’s-op-de-zondagmiddag-in-Duitsland!

Het was een kwalitatief goeie voorstelling. De sopraan die Abigaille zong verdient het genoemd te worden: Katia Pellegrino, wat een strot. Ze tuimelde over twee octaven zo haar borstregister in en was niet bang lelijk te zingen (dat moet je voor deze rol kunnen: lelijk zingen….). Ze tikte alle noten aan en was tot en met het tweede balkon te horen: koud en blauw en teisterend… geweldig!

Dus hier nog gauw ultrakort de plot van Nabucco, Verdi’s eerste grote succes, na een periode van persoonlijk en zakelijk leed zeer verdiend in 1842.

Koning Nabucco van Babylon heeft de Joden verslagen. Fenena, zijn tweede dochter is echter nog in handen van de joden. Ze is toevertrouwd aan Ismaël, de neef van de joodse koning. Hij is verliefd op Fenena.
Abigaille, de eerste dochter van Nabucco, is verliefd op Ismaël. Ze belooft de joden vrijheid als Ismaël haar liefde beantwoordt, die weigert dat.
Er volgen intriges, waarbij vooral Abigaille er als valse tante uitspringt – ik wilde een minder parlementaire term voor haar gebruiken, maar dat past niet op deze nette website – maar een loeder is het wel, die Abigaille: ze gaat door roeien en ruiten om de baas te worden en verloochent zichzelf daarbij zo totaal dat het haar fataal wordt… ze is de voorloopster van lady Macbeth…

Uiteindelijk krijgt Nabucco zijn verstand terug en is hij net op tijd om de executie van Fenena te voorkomen en de zaken weer recht te zetten en zich en passant ook nog even te bekeren tot het Joodse geloof.
Abigaille beseft dat ze volledig verslagen is en vergiftigt zichzelf. Ze vraagt vergiffenis aan Fenena en roept God aan terwijl ze sterft.

Er is op YouTube genoeg moois van Pellegrino te vinden, maar nou net geen Abigaille. En ik wilde u graag die strijd tussen het hoog en het borstregister laten horen. Dus een opname gekozen met Ghena Dimitrova, die ook lekker vuil kan zingen… overigens kon onze eigen Deutekom ook prima Abigaille zingen.

PS: Musico heeft ook in seizoen 2015-2016 weer heerlijke eendaagse reizen in het verschiet… Kijk op hun website!

Existentieel eenzaam?

Eerste effe: er staat al weer een paar dagen een nieuwe podcast klaar om beluisterd te worden. Zie de grote icoon hiernaast

Zondagavond op de bank na een heerlijk lang weekend wandelen door de lente en de dreven van Overijssel (wat een prachtig stukkie Nederland!)
Wat kijken we nou nog effe, nu we de afgelopen vijf dagen zonder TV konden leven? Manlief had – voor mij meer dan voor zichzelf – de nieuwe show van Marc-Marie Huijbregts opgenomen, ach ja, waarom ook niet.

Bij de eerste toon veer ik al overeind: is dat niet…. Ja, Schumann, Dichterliebe.
Na de eerste drie tonen schiet de ontroering al in mijn keel. Potdrie, dit is een hele andere manier van Lied zingen. Het Duits is niet perfect, hij heeft een beetje moeite de bariton báriton te laten zijn en lijkt ook nog niet helemaal vertrouwd met het genre… Maar op de een of andere manier grijpt het lied je naar de keel en zelfs op TV is de ontroering van de zaal voelbaar. Er zijn zeker baritons die het gladder, beter en vertrouwder-met-het-Lied kunnen, maar hierna zal er nooit meer een zijn die het zo ontroerend en authentiek (om dat vreselijke woord maar eens te gebruiken) kan zingen.

Hieronder de tekst, er spreekt een soort existentiële eenzaamheid uit die in alle shows van Huijbregts ook zit. En in mijn ziel, waardoor ik me met hem verwant voel. Want kijk maar eens naar de tekst (ik hoef ‘m toch niet te vertalen hé?): het is maar een droom, de geliefde leeft blijkbaar nog en het is zelfs ook nog oké tussen de beiden gelieven. Maar iets zit er dwars, een splintertje dat maar niet wil wijken. Meer iets dat in de zanger zelf zit, dan in de relatie… Subtiel hoe Schumann (eigenlijk Heinrich Heine, de tekstdichter…) dat heeft kunnen verwerken. Misschien is het wel de existentiële eenzaamheid van ieder bewust in het leven staand mens, maar nou word ik geloof ik heel filosofisch en zwaar op de hand, terwijl ik toch (bijna) altijd heel opgewekt in het leven sta…

Ich hab’ im Traum geweinet, mir träumte, du lägest im Grab.
Ich wachte auf, und die Träne floß noch von der Wange herab.

Ich hab’ im Traum geweinet, mir träumt’, du verließest mich.
Ich wachte auf, und ich weinte noch lange bitterlich.

Ich hab’ im Traum geweinet, mir träumte, du wär’st mir noch gut.
Ich wachte auf, und noch immer strömt meine Tränenflut.

‘Dichterliebe’ is de bekendste cyclus van Schumann, die bestaat uit 16 korte liederen. Heinrich Heine schreef de teksten; onnavolgbaar goeie dichter die Heine, hij heeft ook Schubert van teksten voorzien en was in zijn tijd een van de bekendste dichters (en een venijnige criticaster van de Duitse Romantiek). Hij geeft zijn teksten iets zuivers mee, iets transparants en helders, iets wat ik zeer weet te waarderen en dat me hevig kan ontroeren als ik het bij een zanger, of anderszins artiest aantref. En dat grijpt mij bij Huijbregts bij de strot: er zit – ergens onder alle homograppen en burgermanshumor – een bijzonder zuivere ziel in hem…

In het filmpje de versie van het Lied van Jonas Kaufmann, ook prachtig, maar toch…

Opera op commando

Ik werd het afgelopen weekend erg blij van een piepklein berichtje in De Volkskrant: The Opera Platform zal één keer per maand een productie online zetten., die dan gratis ‘on demand’ beschikbaar is.

Opera kijken vanaf uw luie stoel op de computer en als u een beetje handig bent met kabeltjes en de computer kunt doorschakelen naar de televisie: op TV. Ik heb een echtgenoot die handig is met die kabeltjes en die in een omgeving werkt waar iedereen handig is met kabeltjes…

Toegegeven: het is fijner om in een zaal te zitten als je opera kijkt, maar misschien moeten we eraan wennen dat het ook thuis op de bank kan… Wijntje erbij, poes op schoot… andere dimensie.

Ga vooral naar hun website. Er is daar veel te smullen en ik snap niet dat ze niet meer van de daken schreeuwen wat ze doen. Misschien zijn ze bang dat de zalen nu nog leger worden…

In het filmpje de trailer van La Traviata

Iedere zondag in mei opera?

In het katholieke zuiden is de meimaand Mariamaand. Ik kan de tijden niet noemen dat ik die meimaand ‘bijschnabbelde’ met een Avé Maria van welke componist dan ook. Er zijn er zo’n 600; iedere zichzelf respecterende componist heeft er minstens ééntje gecomponeerd. Er zijn draken bij, maar ook hele mooie… Maar ik dwaal af…

Omroep Limburg, oftewel modieuzer: L1, heeft de meimaand nu (ook) verklaard tot operamaand en gaat op TV maar liefst 4 opera’s uitzenden, allemaal opnamen van eerder op de Parade in Den Bosch uitgevoerde opera’s. De collega’s van Omroep Brabant hebben die opnamen gemaakt en voorwaar: ze hebben het heel goed gedaan (sprak zij pedant).

Hier alvast het lijstje:
zondag 10 mei, 14:00 uur ‘L’Elisir d’Amore’ van Gaetano Donizetti
Zondag 17 mei, 14:00 uur ‘Madama Butterfly’ van Giacomo Puccini
Zondag 24 mei, 11:00 uur ‘Tosca’ van Giacomo Puccini
Zondag 31 mei, 14:00 uur ‘La Traviata’ van Giuseppe Verdi

En op radio:
Zondag 17 mei, 19:00 uur ‘La Bohème’ van Giacomo Puccini
Zondag 24 mei, 18:00 uur ‘De Barbier van Sevilla’ van Gioacchino Rossini
Zondag 31 mei, 18:00 uur, ‘Cosi fan tutte’ van Wolfgang Amadeus Mozart
Smullen dus bij L1.

Om u alvast een beetje lekker te maken hieronder kort het plot van de eerste opera, een heerlijke komische: L’Elisir d’Amore’ oftewel Het Liefdeselixer.

Nemorino, een arme boer, heeft zijn hart verloren aan Adina, een mooie landeigenaresse. Adina doet net alsof Nemorino haar niet interesseert, hetgeen hem zeer kwelt. Hij besluit een liefdeselixer te kopen (van kwakzalver Dulcamare) en dat aan Adina te geven. Het wordt een en al verwarring omdat de gelieven niet echt voor hun gevoelens uitkomen. Adina dreigt te trouwen met de lompe sergeant Belcore
Adina stelt uiteindelijk het ondertekenen van het huwelijkscontract uit. Nemorino ondertekent een contract met het leger om aan geld te komen voor nog meer elixer. Later die avond blijkt dat Nemorino erfgenaam is van een fortuin. Adina is (voor de goede orde: vóórdat ze weet dat hij rijk is) onder de indruk gekomen van Nemorino’s oprechte liefde en valt uiteindelijk toch als een blok voor hem. Het liefdes-elixer – ook al was het slechts wijn – heeft gewerkt!

In het filmpje een korte impressie van de productie van Opera Zuid. Er is over L’Elisir een heleboel te vinden op YouTube, onder meer een hele mooie ‘Una furtiva lagrima’ van Rolando Villazon.
Veel plezier de komende maand met Omroep Limburg!

PS:
– L1 TV is te ontvangen via kabel, webtv op L1.nl, Ziggo Digitaal kanaal 30, UPC kanaal 713, Interactieve TV KPN kanaal 508, CanalDigitaal (Familie-pakket), DVB-T en Digitenne.
– L1 Radio is te ontvangen via FM 95.3 en FM 100.3, webradio op L1.nl, Interactieve TV KPN kanaal 891, digitaal Ziggo kanaal 828, DVB-T en Digitenne kanaal 117.

Masterclass Guy de Mey in augustus

Er staat weer een nieuwe podcast klaar. Zie de grote icoon hiernaast.

Zo maar een berichtje dat min of meer toevallig in mijn mailbox rolde:
“THE VOCAL SPLENDOR OF ITALIAN BAROQUE” met tenor Guy de Mey.

Vier dagen geeft de Belgische tenor Guy de Mey in Kontich (bij Antwerpen) een masterclass voor klassiek geschoolde zangers: van 6 tot en met 9 augustus.
De organisatie – Academix – schrijft verder dat ze erg blij met hem zijn omdat hij een autoriteit is op het gebied van het Italiaanse barok-repertoire. Hij heeft gewerkt met – en dan noemen ze een paar namen waar je van gaat likkebaarden, want dat zijn allemaal specialisten op het gebied van Barok-muziek: René Jacobs, Ton Koopman, Marc Minkowski, William Christie, Ivor Bolton, Jordi Savall.
En men heeft er nog een autoriteit bij gevonden: clavecinist Dieter Van Handenhoven (leuke naam voor een clavecinist). Een goeie clavecinist is onontbeerlijk bij dit repertoire, hij kan zangers (vooral bij het zingen van recitatieven) maken en breken.

De masterclass wordt gegeven in in Kontich, een minuut of 15 verwijderd van Antwerpen. Er is een slotconcert op 9 augustus en wellicht zijn ook de masterclasses toegankelijk voor publiek. Altijd leuk om bij te zitten en als deelnemers een beetje ervaring hebben, doen ze net alsof het publiek er niet is… kunnen ze er ook niet nerveus van worden. Hou hune website in de gaten dus

Nog even over Guy de Mey:
De Belgische tenor Guy de Mey werd geboren in 1955. Hij studeerde zang bij Stella Dalberg, Erna Spoorenberg, Sir Peter Pears en Eric Tappy. In 1975 werd hij Eerste Prijswinnaar Zang van de Belgische Muziekwedstrijd Pro Civitate.
In 2006 debuteerde hij aan La Scala in Milaan onder John Elliot Gardiner in Katia Kabanova, in 2008 stond hij Covent Garden, in 2013 in het Festival van Glyndebourne en afgelopen seizoen in de Festspiele van Salzburg, allemaal top 10 theaters/festivals.
Hij is sinds 1996 als docent zang aan het Koninklijk Vlaams Muziek Conservatorium van Antwerpen.

Vanaf de foto blikt hij u en mij bijzonder vriendelijk aan. Dat geeft hoop dat hij met zachte (maar hopelijk ook dwingende) hand zijn studenten de goeie richting in zal leiden; met Schwarzkopfiaans gedril is nog nooit een zanger beter gaan zingen.
Er is nauwelijks repertoire op YouTube te vinden met bewegend beeld, wel wonderschoon gezongen barok-opnamen. Surft u vooral zelf!