Ze deed het weer: Anna Netrebko: haar zoveelste CD is uit. Een van dé stemmen van onze tijd. Haar vorige CD, getiteld ‘Verdi’ ging in korte tijd naar de nummer 1 in de pop-charts (in iets minder verhaspeld Nederlands: de hitlijsten) in Oostenrijk. Nooit vertoond in de geschiedenis van de klassieke CD’s. Toen waren de recensies al jubelend, ben benieuwd wat ze nu zijn.
Als je de cover (van de CD bedoel ik) ziet is er niks ‘Verismo’s’ aan, nondepatatten wat een prachtige hoes. En niet alleen omdat Netrebko een plaatje is, maar omdat de hoes buitengewoon artistiek is met dat prachtige hoofddeksel… bij de titel ‘Verismo’ zou je eerder een armoedig gekleed persoon verwachten… niks is minder waar. Nou zou Netrebko zelfs in een juten zak nog prachtig zijn (sprak Vocalies – zelf ooit sopraan – maar nooit zo knap, jaloers).
Goed, het gaat niet om het hoesje, het gaat om de inhoud… en die zal net als de vorige keer prachtig zijn. Netrebko roept af en toe gevaarlijke politieke dingen en zegt hier en daar wel eens een concert af, maar ze levert waar voor uw geld. Ik lees de recensie in The Observer/Culture en mijn hart springt op. Een vrije vertaling: ‘Netrebko is meer dan alleen een ster, haar artistieke uitvoering van aria’s en scènes uit Italiaanse opera’s is tegelijkertijd subtiel en opwindend’.
Ultrakort een CV-tje van Anna:
Anna Joerjevna Netrebko werd geboren in Rusland, in 1971); ze is Russisch-Oostenrijks.
Een ‘romantisch’ verhaal: ze zou de vloeren van het Mariinsky Theater geboend hebben om haar Conservatorium-opleiding te kunnen betalen. Er is niks romantisch aan het boenen van vloeren, maar ook het hebben van een carrière is zwaar overschat: het brengt een hele hoop spanning en druk met zich mee en de kans op echte romantiek wordt een stuk minder door een carrière… maar goed, toen de directeur van het Mariinsky, Valery Gergiev, haar opmerkte en haar mentor werd, ging het als een dolle: Susanna in Le nozze di Figaro, Ljoedmila in Roeslan en Ljoedmila (Glinka) enz. enz.
In 2003 begon ze CD’s te maken, zorgvuldig gepland en de CD’s vertoonden ook een opgaande lijn in kwaliteit; was de eerste al goed, daarna werd het alleen maar beter.
Ik zag haar nog nooit in het echt: concerten en opera’s waar ze zingt zijn in no time uitverkocht. Op TV zag ik haar langskomen en als ze in een opera zingt is haar optreden zo betoverend dat ik ademloos blijf kijken. Normaliter word ik niet zo meegenomen via een tv-scherm, maar als een uitvoering echt goed is, blijf ik graag hangen.
Kopen die CD en als u bij een concert of opera kunt zijn: ga!
Hieronder een opname van ‘La mamma morte’ uit Giordano’s opera ‘Andrea Chenier’.