U kunt er nog naar toe, op het moment dat ik dit typ, nog negen avonden! Beginnend dinsdag 13 november en eindigend zondag 2 december. Ik bedoel naar ‘Il barbiere di Siviglia’, liefkozend door mij altijd ‘de barbier’ genoemd… En in Amsterdam naar de Nationale Opera. O, heerlijke opera. En dit keer is het feestje dat de barbier altijd is extra leuk: Lotte de Beer doet de regie. Ik zag de trailer en was verkocht, wat een kostuums en aankleding en vaart; iets wat opera – en vooral komische – nogal eens te kort komt.
Lotte de Beer regisseerde al eens eerder bij De Nationale Opera. Ik vond niet alles even mooi, maar vondsten waren het, dat valt niet te ontkennen. Over de regie van Hänsel und Gretel was destijds nogal wat te doen. Haar enscenering van Puccini’s Il Trittico bij de Bayerische Staatsoper, was een doorslaand succes en bracht haar naar de wereldtop.
Het verhaal in ‘Il barbiere di Siviglia’ draait om Rosina, op wie graaf Almaviva verliefd is. Zij beantwoordt zijn gevoelens, maar haar voogd Bartolo wil met haar trouwen om zo een flinke bruidsschat in de wacht te slepen. Na de nodige geestige verwikkelingen in het libretto krijgen de gelieven elkaar uiteindelijk, dankzij de hulp van Figaro. Uit Mozarts ‘Le nozze di Figaro’ weten we echter dat het tussen hen geen rozengeur en maneschijn zal blijven… soort van feuilleton dus, die twee opera’s…
Lotte de Beer werkt voor ‘Il barbiere di Siviglia’ samen met decor- en kostuum-ontwerper Julian Crouch. Het Nederlands Kamerorkest begeleidt en dirigent is Maurizio Benini, regelmatig te gast in de grote operahuizen.
Il Conte wordt gezongen door René Barbera, Misha Kiria is Bartolo en Rosina wordt gezongen door Nino Machaidze. Bariton Davide Luciano heeft misschien wel de grootste uitdaging met zijn wereldberoemde ‘Largo al factotum della città’, bariton-killer bij uitstek. Technisch buitengewoon lastig en overbelasting ligt op de loer. En iedereen (denkt dat-ie) weet hoe het moet klinken… Ik bracht een lekker half uurtje door met het bekijken van filmpjes met ‘het Largo’… een van de beste was Thomas Hampson die de aria zingt als ‘Einlage’, in volgens mij Die Fledermaus; mamma mia wat een tempo…
Ik zat te grinniken bij de trailer om de aria ‘Una voce poco fa’ van Rosina, heerlijk tetterstuk. Niet mijn stemvak, maar ik vond het altijd een heerlijk ding om mee in te zingen. Op de een of andere manier zat dat lekker in mijn stem en ik kan het stuk na al die jaren nog bijna van begin tot eind meezingen.
Ik laad het filmpje op met de trailer waarin Lotte de beer zelf vertelt hoe het zit. Waarom zou ik het dan gaan typen…
Ik word erg energiek en blij van het filmpje; gaan zien die opera!