Vandaag is het Allerzielen, een dag voor alle gestorvenen, ooit door de katholieke kerk ingesteld. Hoewel niet meer van een kerk, blijf ik buitengewoon geraakt worden door de tekst van een van de mooiste liederen ooit (van Richard Strauss).
Hier is die tekst. Voor iedereen die ooit iemand verloor; aan de dood, maar misschien ook aan het leven…
Da’s dus echt voor iedereen…
Vooral de tekst ‚Ein Tag im Jahr ist ja den Toten frei‘ is een regel om over na te denken…
Stell auf den Tisch die duftenden Reseden,
Die letzten roten Astern trag herbei,
Und laß uns wieder von der Liebe reden,
Wie einst im Mai.
Gib mir die Hand, daß ich sie heimlich drücke
Und wenn man’s sieht, mir ist es einerlei,
Gib mir nur einen deiner süßen Blicke,
Wie einst im Mai.
Es blüht und duftet heut auf jedem Grabe,
Ein Tag im Jahr ist ja den Toten frei,
Komm an mein Herz, daß ich dich wieder habe,
Wie einst im Mai.
In het filmpje nog een keer de versie van Kiri te Kanawa, begeleid door George Solti. Prachtig!