Het gaat kei-goed met de klassieke vocale muziek (laat mij ook eens populair taalgebruik plegen…).
Ik geef u een volkomen willekeurig rijtje:
Sopraan Lenneke Ruiten straalt en scoort met haar Lucia di Lammermoor.
Sopraan Eva-Maria Westbroek doet dat met Leonora in La Forza del Destino.
Mezzo-sopraan Tania Kross doet haar naam eer aan en crosst-over met de rol van Carmen en met haar bijdrage aan het programma ‘Beste zangers’.
Bastiaan Everink (de mannen blijven niet achter) fietst als een dolle door zwaar opera-repertoire, schrijft een boek over zijn carrière en staat ook in 2018 weer op de rol voor allerlei interessants.
Thomas Oliemans zong liederen van Duparc en Mahler in Het Concertgebouw en doet dat programma vast nog elders in het land.
Zo zou ik nog een eindje door kunnen gaan…
In plaats daarvan doe ik u kort verslag van een voorstelling waar ik afgelopen week met Musico was, weliswaar geen vocale, min of meer wel een klassieke. Een opmerking van een van mijn gasten zette me aan het denken: “het is net opera”, sprak iemand toen we naar buiten liepen uit de Maschinenhalle Zweckel na de voorstelling ‘Kleine Seelen’ (naar het boek van Louis Couperus) door Toneelgroep Amsterdam.
Het ging om de voorstelling daar in het kader van de Ruhrtriënnale 2017. Alleen de titel was vertaald hoor, de voorstelling was in het Nederlands, boventiteld in het Duits en Engels.
Een prachtige voorstelling, maar niet een waar je vrolijk van werd, dat had-ie al gemeen met opera. Wat-ie nog meer met opera gemeen had was het stemgebruik. Vooral de rol van Marietje raakte me. Actrice Hélène Devos is een buitengewoon frêle meissie, waar op momenten een geluid uitkwam van heb ik jou daar….
En ook Hans Kesting wist af en toe oorverdovend te wezen.
Pfoe, dacht ik, wil je dit meer avonden achter elkaar doen moet je inderdaad behoorlijk wat aan stembeheersing doen en uitkijken met je conditie. Petje af! Ook voor de pianist trouwens, die de hele avond aan de bak moest en zich uitstekend en sfeervol van zijn taak kweet.
Ga kijken als u kunt. TGA speelt deze voorstelling nog in de Stadsschouwburg Amsterdam:
13, 14, 15 okt oktober en 11, 12, 15, 16, 17, 18 november 2017.
In het filmpje de trailer van de voorstelling, waarin u trouwens meteen hoort dat er wel degelijk gezongen wordt in deze voorstelling en niet eens zo slecht ook… En dat mooie Vlaamse tintje…