Er is weer het nodige te beleven geweest op het gebied van klassieke muziek, de afgelopen week, vandaar dit wat collage-achtige stukkie.
Allereerst wil ik uw aandacht even vestigen op de nieuwe aflevering van de podcast van vandaag. De samenstelling van die podcast is namelijk gedaan door mijn gewaardeerde oud-collega bij de AVRO, presentator/hoboïst Peter Bree. Hij was met grote regelmaat te horen op Radio 4, maar is sinds korte tijd met pensioen. Hij is met van alles en nog wat bezig, dus toen ik het verzoek deed voor een gast-samenstelling voor Vocalies verwachtte ik er niks van. Nou dan moet je Peter hebben: hij dook erop en in no time had ik een giga-document binnen met ruim een uur muziek. En wat voor muziek: prachtige muziek! Klik op de grote icoon hiernaast en het begint (als altijd) te spelen. Mocht u zich geroepen voelen ook een gast-samenstelling te doen: laat het mij weten. Wie weet wat voor prachtige muziek u bij mekaar sprokkelt. En ik op mijn beurt ga eens in het rond zoeken of ik nog iemand zo gek krijg…
De Volkskrant van maandag de 28ste februari: een stuk van bijna een pagina over Pia Douwes die in een toneelstuk over Maria Callas de hoofdrol speelt. Een verbluffende metamorfose bovenaan de pagina. Ik heb het stuk met belangstelling gelezen (sprak zij neutraal). Maria Callas komt er niet zo goed bij weg, maar Maria Callas komt er bij mij meestal niet zo goed weg en ik maak me daar soms niet populair mee. Het stuk spreekt voor zich. Het zal Douwes ongetwijfeld lukken een prima versie van Callas weg te zetten, ik ga er niet naartoe, maar als u van de stem houdt… zowel van die van Callas als van die van Douwes… ga ernaar toe.
Soms zit ik op onmogelijke tijden een beetje te zappen, een ultiem ontspanningsmoment in deze moderne tijden… En waar kom ik dan uit af en toe: bij BravaNL. Ik viel midden in de slotscène uit La Boheme in een Spaans Theater en een keer midden in een slotscène van Verdi’s Don Carlo; smullen…. En orkesten zag ik langskomen: Brahms, Bruckner, allemaal moois. Ik weet niet of u ‘m in het pakket hebt, die zender, maar er valt veel te genieten en veel ideeën op te doen voor mijn podcasts. Heerlijk!!!
En hebt u dat menneke gezien op You tube? Jonathan van drie jaar oud die het vierde deel uit Beethoven’s Vijfde dirigeert? Ik heb het nu vier keer helemaal uitgekeken en iedere keer valt mijn bek ervan open. Hoe doet zo’n kind dat? Hoe kan het dat hij klein als-ie is al vóór het orkest uit dirigeert en haarfijn tempo-wisselingen aan voelt komen. Ik heb volwassen dirigenten gezien die het nooit zullen leren (en het toch een aardig eind geschopt hebben trouwens, daar niet van….). Jonathan schijnt ook goed viool te spelen. Is hij een wonderkind à la Mozart, zal hij gelukkig worden, zal hij echt een dirigent worden? Wat zou er gebeurd zijn in dat koppie?
En wat jammer: ik had graag samen met Herbert von Karajan naar hem gekeken en dan Von Karajan’s snoet in het vizier hebben, lijkt me prachtig!
Zie het linkje hieronder!