Bij de tiende aflevering

Vandaag, zaterdag 11 oktober komt alweer aflevering 10 van Vocalies op de website. Zie de kolom hiernaast. Ik beschouw het als een soort jubileum-uitzending. Het is tenslotte de tiende en toen ik aan dit project begon, had ik niet het flauwste benul van waar ik aan begon, laat staan of en hoe lang ik het vol zou houden.

Maar ik vind het leuk!!!!!
En ik ga ermee door!!!!

Vocalies 10 is lang geworden, erg lang, ruim twee-en-een-half uur (ik wens u veel sterkte). Ik had er een hele discussie over met mijn echtgenoot, in deze kolommen wel eens plagerig ‘de hoofdredactie’ genoemd. Hij vond terecht dat ik mijn format aan het voorbijschieten was. De verleiding is namelijk steeds zo groot, weet u… er is zoveel prachtigs en als je vier delen in een mooi stuk hebt en je hoeft je niet, zoals op radio aan de onartistieke tijds-eenheid van 58 minuten en 23 seconden te houden (ik zweer u dat het me ooit gelukt is, met één oog op de klok en het andere op de technicus de tijd precies, maar dan ook precies vol te lullen…) dan draai je ze toch alle vier?!

Ja, maar, bezwoer de hoofdredacteur, dan ben je toch gauw door je voorraad heen. Ha! en toen had ik hem te pakken! Er is namelijk zoveel dat u en ik in een heel leven niet aan de grenzen zouden raken van wat er is, al zouden we iedere dag om en nabij een uur klassieke muziek samenstellen.
Maar goed, hij had natuurlijk wel gelijk, de hoofdredacteur die ook mijn lief is. Dus vanaf aflevering 11 gaan we weer terug in tijdsduur. Die ligt al klaar en wordt iets langer dan een uur en ook leuk.

Ik zou graag weten wat u ervan vindt. Behalve wat technische feedback (dat ik af en toe eens een naam verkeerd uitspreek, of dat het geluid van mijn spreekstem wat doffig is (ik moet nou eenmaal met beperkte middelen mijn opnamen maken)) hoor ik verder… niets. Ja, van lieve partijdige vrienden en vriendinnen die het allemaal ‘hartstikke leuk, joh’ vinden, maar die het al ‘hartstikke leuk joh’ vinden als ik maar een toonladder zing.

Wees niet bang hoor, ik ga ermee door, want ik vind het leuk en ik maak de afleveringen in de eerste plaats voor mijzelf. En ik kan u verzekeren: het heeft een welhaast therapeutische werking: ik mag draaien van ik mooi vind en zeggen wat ik wil. Nou, wie kan dat nog ongestraft doen tegenwoordig op radio en tv? Natuurlijk houd je je aan de fatsoensnormen; dat is voor mij zo vanzelfsprekend, dat ik me er niet door beperkt voel. Iets waar dj’s op radio en in stadions wel eens last van hebben. En ik heb geleerd dat je veel, heel veel kunt zeggen als je het met humor en zelfspot doet en met respect voor eenieders gezonde mening.

Dat betekent dus: tot de volgende aflevering op internet-radio (zoals ik het maar even gemakshalve noem) en tot het volgende stukkie. En: u weet me hopelijk te vinden voor commentaar!
Uw Vocalies

Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *